Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums
katoenenluiers.startpagina.nl

verschonings ritueel

  • Anonymous avatar

    Gees

    Een jeugd herrinering.

    Eind jaren 60 bij opa en oma op visite wij met 3 kinderen en oom en tante met 4 kinderen.

    De jongste lag buiten in de kinderwagen en wij zaten met ons zessen in een kring binnen te spelen.

    Tot dat de jongste greetje van 3 plotseling opstaat naar de keuken loopt en daar languit op de grond gaat liggen.

    Haar oudste zus die dit ziet staat ook op en loopt naar de kamer en zegt tegen haar moeder ‘greet heeft in haar broek gepoept’ .

    Dus moeder loopt mee en gaat op haar knieen bij greet zitten en doet haar jurk omhoog en wat ze dan ziet is poep veel poep,de luier is bijna helemaal bruin en door het been elastiek van de plasticbroek is ook het nodige eruit gekomen.

    Dit betekend helemaal uitkleden en een goeie wasbeurd als dit is geschied volgt een schone witte luier en haar jurk weer,want een schone plasticbroek was tante voor haar vergeten.

    Het smerige spul werd allemaal uitgespoeld en de plasticbroek s.g.a. m.6 kwam bij oma aan de lijn te hangen.

    Op de terugweg naar binnen kwam ze langs de kinderwagen en dacht toen hier ligt de oplossing voor greet haar probleem.

    Ze sloeg het lakentje terug ontdeed de zoon van zijn plasticbroek liep naar binnen en riep greet bij haar toen zij er was liet ze haar een halve slag draaien deed haar jurk omhoog en liet haar in de plasticbroek stappen.

    En tot mijn verbazing paste dit ook nog.(zal vast geen 6je geweest zijn voor een kind van nog geen jaar)

  • Anonymous avatar

    Miranda

    Een leugen om bestwil:

    Onze toen zes jarige zoon plaste iedere nacht nog in zijn bed waarvoor hij dan ook nog luiers en plasticbroek droeg.

    Dit vond hij allemaal ook niet zo erg als het maar niet te veel in de openbaarheid kwam.

    Op een dag dat ik weer de was had gedaan en het aan het ophangen was ging het een beetje fout.

    Ik had zijn plasticbroek uit de wasmand gepakt en hield hem aan de lijn om met de knijper vast te zetten,toen de pl.broek uit mijn hand in de tuin van de beneden buren viel.

    Ik zei tegen mijn zoon ga even naar beneden en bel even aan en vraag of je de pl.broek terug mag halen.

    Dit zag hij niet zo zitten en kroop dus door een gat in de heg om zo zijn plasticbroek ongezien terug te halen.

    Dit ging goed tot hij er vlak bij was en toen het buurmeisje tegen het lijf liep,die vroeg ‘wat moet jij hier’. Maar toen ze de plasticbroek ontdekte vroeg van wie is dat ding.

    Ik had alles gezien en gehoord en dacht hoe gaat hij zich hier uit redden toen hij zonder bliken en blozen zei ‘DIE is van mijn vader die draagt hem elke dag’.

    Stond mijn man er even mooi gekleurd op. Ben gauw naar binnen gegaan want ik moest proesten van het lachen.

    Dus u kunt zich voorstellen dat de plasticbroek de eerste tijd wat minder in buiten heeft hangen te drogen tot het vergeten was.

    Heeft hierna nog vier jaar geduurd voor dat er geen luiers en plasticbroeken meer aan de waslijn hoefden te drogen.

    Groeten Miranda.

  • Anonymous avatar

    Peter

    Ik kan mij nog goed herinneren hoe moeder mij,toen ik nog klein was, s'avonds een luier en plasticbroek aantrok. Ik moest vanaf mijn 6de jaar mij zelf uitkleden op mijn onderbroek na.

    Dan moest ik op de tafel in de woonkamer gaan liggen en trok moeder mijn onderbroek uit en deed me dan een dubbele katoenen luier om die ze vastspelde,vervolgens hielp ze mij van tafel af en moest ik in een plasticbroek stappen,daarna de pyama en een tikje op mijn geluierde kont,met de woorden ‘zo jij bent weer klaar voor de nacht’.

    Zolang ik mij kan herinneren heb ik “hoe gek het ook klinkt” het dragen van luiers nooit vervelend gevonden.

    Ik plaste bijna iedere nacht in de luiers,iets dat mijn moeder niet wist, ze dacht dat ik een van die kinderen was die er heel lang over deed om zindelijk te worden.

    Er werd dan ook niet veel aangedaan om mij uit de luiers te krijgen.

    Op een keer na;toen ik een jaar of tien was vonden mijn ouders dat ik het wel eens zonder luiers kon proberen,“beter een nat bed, dan levenslang onzindelijk” zeiden ze.

    Ik wilde niet maar mijn ouders zetten door,“voor mijn eigen bestwil”.

    Een paar weken geen luiers omgehad,het bed bleef droog. “zie je nou wel dat je geen luiers meer nodig bent” zei moeder.

    Ik sliep totaal niet prettig wat had ik die luiers gemist. En ook het hele ritueel van; van op tafel gaan liggen onderbroek laten uittrekken de luiers omgespeld krijgen en een plasticbroek aangetrokken te worden,en niet te vergeten het klopje op mijn luierkont.

    Ook het hele ochtendritueel miste ik,opstaan in een zware natte luier uit de plasticbroek stappen,het losspelden van de luiers en dan de wasbeurt.

    Heerlijk vond ik het,ook die typische luiergeur, een mix van plas,zalf,poeder,plastic en zeep.

    Ik voelde me zo ellendig dat ik besloot het aan mijn moeder te vertellen dat ik de luiers zo erg miste.

    Echt verbaast was ze niet toen ik het haar opbiechte,op een of andere manier “daar zijn moeders vaak heel goed in” had ze altijd al geweten dat luiers een grote aantrekkingskracht op mij hadden.

    Ze wilde ze wel weer omspelden,maar wilde het eerst met papa bespreken.

    Hoe het gesprek verlopen is heb ik nooit durven vragen,maar tot mijn verbazing (verrassing) zei moeder die avond; kleed je maar uit en ga op tafel liggen,want ik ga je weer een luier omdoen.

    Ik wist niet wat ik hoorde,k'was opgelucht!. Toch schaamde ik mij ook wel toen mijn moeder met me bezig was in bijzijn van mijn vader en grote zus.

    Voortaan kreeg ik geen luier om, omdat ik nog onzindelijk was,maar omdat ze wisten dat ik het fijn vond.

    Toen ik even later dik geluierd met de plasticbroek aan in de woonkamer zat,wenkte vader mij “mama en ik vinden het heel dapper dat je dit hebt verteld”.

    Bij het woordje “dit” wees hij op mijn luiers en plasticbroek,door het vertellen heb je laten zien dat jij ons vertrouwd,daar was veel moed voor nodig.

    Wij hebben besloten je luiers te laten dragen zolang jij maar wilt. Natuurlijk is het eigenlijk wel wreemd dat je een luier wilt dragen in bed,maar elk mens zal ongetwijfeld iets aparts hebben.

    Dit is van jou en wij accepteren je zoals jij bent,IK voelde mij zo gelukkig.

  • Anonymous avatar

    Wim

    Wat een geweldige ouders heb jij, bij mij was het wel anders.

    Ik heb tot ongeveer mijn twaalfde in mijn bed geplast, maar zover ik mij kan herinneren kreeg ik geen luier en/of plasticbroek aan van mijn ouders als ik naar bed ging.

    Wel lag er altijd wel een rubber zeiltje of een stuk plastic in mijn bed ter bescherming van het matras.

    Als ik dan weer voor de zoveelse keer nat wakker werd dan werd ik als straf onder een koude douche gezet.

    Op mijn negende ben ik zelf luiers en plastic broeken gaan dragen.

  • Anonymous avatar

    Peter

    Dag Wim

    Bedankt voor je positiefe reactie.

    Ik heb inderdaad zeer geweldige ouders. Ze staan nog steeds achter mij,ben het huis dan wel uit maar draag nog iedere nacht mijn luiers en plasticbroek.

    Moet ze nu helaas wel zelf omspelden en de plasticbroek aan trekken en s'morgens is het net zo alleen in de omgekeerde volgorde.

    Mis dus wel het hele RITUEEL van geholpen worden. Heel af en toe als ik thuis slaap wil mijn moeder me nog een keer helpen,waar ik dan ontzettend van geniet.

    Vreemd he!!!.

    Vind het heel jammer voor jou dat jij zo behandeld bent door je ouders. Jij was er duidelijk nog niet aan toe om zindelijk te worden en om jou dan te straffen met een koude douche onvoorstelbaar je deed het toch niet expres.

    Jou moeder had je inderdaad veel beter in de luiers kunnen houden had ze veel minder werk van gehad.

    Jij zegt vanaf mijn negende ben ik zelf luiers en plasticbroek gaan dragen, was dit nog bij jullie in huis of moest je ze gaan kopen.

    Vonden jou ouders dit goed en niet vreemd dat je zelf naar de luiers terug ging. Moest je ze zelf ook wassen of deed ze dat nog wel voor jou.

    Sinds jij luiers ging dragen s'nachts werd je dan ook nog op een koude douche getracteerd.

    Hoe is het contact met jou ouders nu,heb je het hun kunnen vergeven of is het nog een teer onderwerp. En weet jij nu ook waarom ze jou in die tijd zo behandeld hebben.

    Hoop binnenkort weer op een reactie hierop. Voor nu de groeten Wim en tot horens.

    Peter.

  • Anonymous avatar

    Wim

    Hallo Peter,

    Dat jij er nog van geniet vind ik niet vreemd, dat doe ik ook nog.

    Vroeger was de opvoeding anders dan nu, ik denk dat mijn ouders dachten dat zij het goed deden!

    Ik had een jonger zusje zodat er nog steeds luiers en plastic broekjes in huis waren.

    Mijn ouders vonden het wel vreemd maar vonden het wel goed, mijn moeder kocht ook plastic broekjes voor mij op mijn verzoek.

    Het klinkt misschien vreemd maar hoe het met wassen ging weet ik niet meer, het heeft in ieder geval niet aan de waslijn gehangen voor zover ik mij kan herinneren.

    Nadat ik het s’nachts ging dragen werd ik niet meer gestraft, niet veel later op mijn 12e is het bedplassen gestopt.

    Het contact met mijn moeder is goed, maar ik heb het nooit meer met haar besproken en nu wil ik het ook niet meer, mijn vader is inmiddels overleden en met hem heb ik er nooit over kunnen spreken.

    Dit alles had en heeft nog steeds een grote invloed op mijn leven, helaas.

    Groeten Wim

  • Anonymous avatar

    Peter

    Hallo Wim

    Bedankt weer voor jou reactie.

    Jij zegt had nog een jonger zusje in luiers zodat het ‘spul’ nog steeds in huis was.Dan vind ik het nog veel vreemder dat jou moeder het niet is blijven gebruiken voor jou s'nachts. Want jij zegt “dat na jij de luiers/plasticbroek ging dragen ook al vonden ze dit vreemd de straf ook ophield” SORRY maar vind het allemaal een beetje vreemd.

    "Dit alles had en heeft nog steeds grote invloed op mijn leven. Had kan ik mij voorstellen maar HEEFT niet.

    Kan en wil jij mij daar iets meer over vertellen.(kan je een tipje van de luier oplichten) grapje.

    Jij was met jou 12de droog zeg je nou ik niet,ben tot nu toe altijd in bed blijven plassen onbewust dan wel bewust om dat heerlijke luiergevoel/ritueel niet kwijt te hoeven raken.

    Afgelopen pinksterweekend bij mijn ouders geslapen en ben toen weer heerlijk door mijn lieve moeder verzorgt. Niet meer op tafel dat past niet meer natuurlijk maar op het voeteneind van mijn bed. Daar kan ik weer een tijdje op teren.

    Tot zover even van mij en hoop van jou binnenkort ook weer even te horen.

    Een vriendelijke (luier)groet van Peter.

  • Anonymous avatar

    Leon

    Hallo

    Na wat surfen op het net kwam ik hier terecht. Had bedplassen ingetypt en ben gaan lezen. Dit stuk van Peter sprak mij zo aan vanuit mijn jeugd dat ik dacht hier reageer ik even op.

    Ik oudste van 4 kinderen ben nog nooit droog geweest s'morgens tot aan de ochtend van vandaag.

    Zit nu dit ook in een natte luier te typen.

    Ben geboren in het katoenen tijdperk met daar over dus een plastic broek. Weet uit mijn eerste paar jaar natuurlijk niet zoveel want als 2jarige weet je nog niet veel. Mijn broertje kwam erbij en toen ik 3 was en hij bijna 1jaar vanaf die tijd kan ik mij dingen herinneren.

    Mijn moeder gebruikte 2 soorten plastic broeken. Voor overdag had ze de molnyke met drukknoop sluiting en voor de nacht kregen we een sga aan.

    Die molnyke vond ze wel prettig met verschonen want er lag altijd iets tussen de natte/vieze luiers en het object waar we op verschoont werden.

    Voor de nacht vond ze dus de sga prettiger want dat ging s'avonds aan en s'ochtends weer uit.

    Want naarmate we ouder werden, werd ons in de ochtend de luiers in de douche uitgedaan. Dan ging de taille elastiek van de plastic broek een stukje naar beneden de spelden uit de luiers en het hele zaakje zakte in de plastic broek bij je benen langs naar beneden en kon je eruit stappen.

    Op een wasdag hingen er bij mij alleen dus 3of4 molnyke en 3 sga aan de lijn. Die 4de molnyke was als ik en later de kleinere jeugd zo'n poep ongeval als van het bovenste stuk hadden gehad.

    Toen we met zijn tweeén waren werden dat 6 of 8 molnyke en 6 sga, 3 klein en 3 groot. Toen ik opdroogde overdag werd het eerste aantal weer gehalveerd.

    Toen de derde dan geboren werd kwamen er dus weer kleine maten van allebei de plastic broeken bij aan de lijn maar de 6 grote bleven?

    Dit “probleem” loste zich op toen mijn jongere broertje s'nachts droog werd en er nog maar 3 hingen.

    Een ieder in de buurt dacht natuurlijk dat ik droog was maar wij wisten wel beter.

    Dit hele ritueel herhaalde zich nog een vierde keer met de geboorte van de laatste. Op die manier kon mijn moeder dus gewoon de luierwas buiten hangen en mijn bedplas probleem verbloemen.

    Toen de jongste dan ook helemaal luier loos was is ze het op zolder gaan hangen van mij wat ik tot op deze dag nog zeer van haar wardeer.

    Net als Peter denk ik met weemoed terug aan die fijne verzorging in de ochtend en avond. Als de jongste/n op bed waren kwam moeder met een hand vol weer beneden voor mij.

    Tegen de tijd dat ik naar bed moest ging ze vast de luiers voor vouwen op tafel. Dan werd ik uitgekleed en op de luiers gelegd, gezalfd en gepoederd en dan de luier tussen de benen getrokken en vastgespeld. Dan de plastic broek deze werd per pijp over de benen tot de knieén geschoven dan moest ik met hulp van haar gaan staan en werd de plastic broek over de luier getrokken en gekeken of de luier goed in de plastic broek zat. dan nog in de pyama stappen en klaar was ik weer voor een volgende natte nacht.

    Na mate ik ouder werd moest ik mij zelf uit kleden en op tafel komen liggen. Ook kreeg ik toen een inlegger van billie bij de luiers in voor meer opname.

    Ben altijd katoen blijven gebruiken tot op de dag van vandaag. Speld ze ook nog steeds en draag dus ook nog steeds een plastic broek.

    En deze is ook nog steeds van sga. Heb ook een gezin en een zeer lieve begrijpende vrouw die mij (bofkont) af en toe nog wel eens de verzorging geeft die ik vroeger altijd kreeg. Daar geniet ik dan ook heerlijk van en kan daar dan weer een tijdje op teren.

    Groet Leon

  • Anonymous avatar

    Leon

    Hier was ik nog even weer.

    Allereerst iedereen een gelukkig nieuwjaar.

    Was nog wat vergeten te vertellen in voorgaand stuk.

    Was namelijk zo dat ik tot mijn 12de jaar altijd door mijn moeder geholpen ben. Maar helaas moest ik het vanaf die tijd zelf gaan doen.

    Was in de grote vakantie dat ik van de lagere school naar de grote school zou gaan.

    Op een avond dat ze met me bezig was zij ze Leon nu je zo groot wordt en in de pubertijd komt moet jij je zelf leren redden.

    Daar was ik het natuurlijk helemaal niet mee eens dus begon ik te huilen. Haar uitleg kwam toen niet echt binnen maar later was ik blij dat het zo gegaan was.

    Die week heeft ze nog afgemaakt want ze ging het zelf ook wel missen natuurlijk. 12 jaar lang iemand in de luiers spelden en een plastic broek aandoen dat laat je niet zomaar los.

    Dus op de maandag avond moest ik zelf aan de gang met enige tegenzin. Eerst leren om de luiers goed te vouwen dan uitkleden erop gaan liggen, poederen de luier tussen de benen doorhalen en dan het moeilijkste de spelden.

    Was best lastig moet ik zeggen en heb mij ook wel een paar keer gestoken maar iedere avond ging het beter.

    De eerste week elke avond onder toezicht van moeder alles gedaan en de tweede week zonder toezicht maar wel even een na controle.

    Ze zei dan je voelt zelf wel of je luier goed zit dat is het voornaamste en een beetje strak dat hij niet als ie nat is afzakt.

    En die plastic broek dat stelde niets voor. Gewoon zorgen dat de luier er helemaal binnen zat.

    Aan het eind van de vakantie en na veel oefenwerk kon ik mij zelf dus goed redden maar vond het nog steeds niet leuk. Miste die moederlijke verzorging nog iedere avond.

    Daarna heeft ze me nog wel eens verwend als ik het haar vroeg of zij vroeg het aan mij zo van mag ik nog een keer?

    Heb nog steeds een goede band met haar en als we bij elkaar zijn word het nog wel eens aangehaald en mijn vrouw doet dan vrolijk mee.

    Groet Leon

  • Anonymous avatar

    gefrey

    OOk nog de beste wensen

    Ik heb wat dat betreft geluk dat ik iedere avond en mijn hele leven lang geholpen word.

    Vroeger door mijn moeder en nu door de thuiszorg.

    Ik ben ook opgegroeid in katoen en draag ze nog elke nacht.

    mvg. Gefrey